dag 12-13

Wegens een vakbondsaktie kon onze trip pas om 12 uur starten. Enkele onder ons zijn verslaafd aan het werk en doen nog even wat schilderwerk in de huisjes.

De 140 km tot Dhamrai, waar een 11-daags Hindoe-festival plaatsheeft, overbruggen we in een kleine 3,5 uur. Dit geeft maar even aan hoe snel het verkeer is in bangladesh. In Dhamrai aangekomen worden we vriendelijk ontvangen in de riante woning van Shokanta, een goede vriend van Willem. Hij runt een art-shop waar unieke beeldjes gemaakt worden met de verloren was methode. Het beeld wordt eerst in was gemaakt. Afhankelijk van de details van het beeld kan dit tot 8 maanden duren voor het model klaar is. Dan wordt de was verpakt in 3 lagen klei van verschillende samenstelling. De kleivorm wordt dan gebakken waarbij tevens de was smelt. Nadien wordt dan gesmolten messing in de vorm gegoten zodat een mooi afgewerkt beeld ontstaat (als alles goed gaat). Op deze manier krijg je steeds unieke beelden want het kleimodel wordt na het gieten stuk geslagen om het beeld vrij te krijgen. Als het gieten mislukt is ook het model stuk en moet het hele proces opnieuw gebeuren. In de winkel staan werkelijk schitterende exemplaren tentoongesteld.

We mogen het slot van het festival volgen vanop de eerste verdieping van het huis. Op die manier hebben we een perfect zicht op het gebeuren en hoeven we ons niet tussen de kolkende massa te begeven.

Bij het begin van het festival worden de goden uit de tempel gehaald en op en houten, mobiele constructie geplaatst aan het einde van de hoofdstraat van het dorp. Vandaag om 6 uur wordt de hele constructie terug naar het begin van het dorp getrokken waarna de goden terug van de constructie gehaald worden en naar de tempel gedragen worden. De Bengalen gooien nu met bananen naar de god en als ze hem raken mogen ze een wens doen. Ook wij gooien bananen vanaf ons balkon en enkelen slagen er ook in om de god te raken. Wij worden echter door de menigte ook als goden aanzien en krijgen ook de nodige bananen te verwerken. We hebben het raden naar de wensen die de Bengalen in hun hoofd hadden. Het is massa's indrukwekkend (invloed van de west-vlamingen) om te zien hoe de menigte in vervoering geraakt zodra de constructie in beweging komt. Volgens Shokanta komen naar dit festival +/- 200.000 mensen.

We proberen zo snel mogelijk na de afsluiting bij onze auto's te geraken om onze terugreis aan te vatten. Onderweg stoppen we nog aan een plaatselijk restaurant (stal) voor een snelle hap en na een rit van een goeie 4 uur komen we weer terug in onze veilige haven. Het is ondertussen 11.oo uur geweest. We drinken nog snel een cola en in bed voor de volgende zwoele zweetnacht. De luchtvochtigheid blijft erg hoog, zelfs de Bengalen hebben er last van.

Net voor het ontbijt begint het weer te regenen, wat bijna de hele voormiddag blijft duren. We werken weer met man en macht in de huisjes om de schilderwerken te voltooien. De buitenkant is op het einde van de dag volledig in één laag geschilderd. Morgen kunnen we hopelijk de afwerklaag zetten. Binnen schiet het ook goed op, voor we stoppen maken we alle deuren nog even schoon omdat we die vergaten af te plakken. Gelukkig krijgen we alles terug redelijk netjes zuiver.

Om half zes worden we verwacht bij Father Anthony voor onze engelse gesprekken met zijn jongens en meisjes. We krijgen per 2 een groepje van een 15-tal meisjes en jongens toegewezen. Wij hebben geen geluk, de meesten verstaan weinig of geen engels en zijn erg bang om het te spreken. Er zijn wel groepjes die een goed Engels sprekende jongen of meisje hebben die dan voor de rest proberen te vertalen.

Wist je dat:

• Karen dringend behoefte heeft aan een mail van meneer Luk. Kan er geen lief mailtje van af ipv al die financiële brol.
• Marieke nu echt wel hunkert naar een reactie van pappie en mammie. Ze  denkt dat het nu echt tijd is om iets meer van België te horen.
• Annelies vandaag bijna alles fout deed.
• Wij nog geen enkele dag aan tafel hebben gezeten zonder dat er een glas water op tafel is omgeduwd. Het is ongelooflijk dat er nog geen enkel e verfpot is omgevallen
• Dat er hier slangen zitten, en dat wij ze nog niet gezien hebben. Wel werd er vanmiddag een meisje met een slangenbeet binnengebracht. Gelukkig hebben ze hier voldoende anti-gif.
• Dat er vandaag weinig aan de weg gewerkt werd omwille van de regen.
• Het Lara vandaag gelukt is! Hoera voor Lara.
• We graag nog eens een beknopte update van de tour zouden willen.
• Niemand van de meisjes nog kan weerstaan aan Klaas zijn puppielook. En ik ook niet.
• Het gemiddelde van het  shitboard eindelijk aan het stijgen is.

 

Bestellingen om naar huis te komen:

• Tiramisu voor Karen (update: de grote kom)
• Groot glas melk voor Fien
• Zero met witte chocolade voor Elise
• Chocomousse voor Marie en Marieke