dag 9

We beginnen vandaag met het rechtzetten van enkele vergetelheidjes.

Fien vertelde tijdens het werk aan de weg dat ze nooit met haar papa mee naar de werven mag terwijl ze dat doodgraag wel zou doen om hem te helpen. Toen ze ons dit vertelde was ze keihard met een pikhouweel beton aan het loskappen aan de weg. Wij snapten het toen al niet dat zo'n harde werkster niet met haar papa mee naar de werf mag. Het is te hopen dat hij dit na de vakantie snel rechtzet!!!

Vandaag was een rustdag en was er niet veel gepland. Van uitslapen is er echter geen sprake want dan zou onze keukenploeg in de war geraken.

Na het ontbijt gaan we nog even het ziekenhuis in. We worden heel erg leuk onthaald in de kamer en er moeten foto's gemaakt worden. Er is zelfs een patiënt die zijn beste kleren aandoet om op de foto te gaan. De communicatie blijft echter een groot probleem. We bekijken nog hoe we dat ijs verder kunnen breken.

Voor de middag splitsen we ons op in 2 groepjes. Wij gaan met fran, Babette, Marie, Elise,Feya  en Lara naar madhupur. De weg ernaartoe is vol hindernissen, We doen ongeveer een uur over de 6 km vanuit Jalchatra. Het is file in Jalchatra vanwege de ananasoogst. We weten meteen weer hoe goed we het hebben in Jalchatra. We worden onmiddellijk omringd door een hele schare bengalen die natuurlijk weer allemaal foto's willen nemen. Vooral Babette met haar blonde haren valt erg in de smaak. Zelfs als ze met Elise samen poseert wordt Elise gewoon niet in het beeld meegenomen. Op de markt is van alles te koop. Marie lukt het zelfs om een aantal gaten te kopen waarrond nog een stuk sjaal hangt. Gelukkig waren de gaten niet te duur.  We gaan eten in een stalletje langs de weg. Voor we goed en wel aan tafel zitten staat er al eten op tafel. Zonder dat we ze besteld hadden. We laten het ons echter goed smaken. Voor 180 taka (1,8 euro ) werken we enkel lekkere dingen naar binnen. We charteren weer een bromding om ons naar Jalchatra terug te voeren in het drukke verkeer. Wat zijn we weer allemaal opgelucht als we de frisse lucht van het ziekenhuis kunnen inademen en niet meer tussen de toeterende auto's en bellende fietsen zitten. We beseffen eens te meer dat het ziekenhuis een oase van rust is.

Klaas,Maïté en Annelies gaan naar Rashulpur met de fiets waar ze een heerlijke Bengaalse maaltijd eten. Nu nog hopen dat de spijsvertering het ook overleeft. Tijdens hun ontdekkingstocht door het dorpje ontmoeten ze een rijke bengaal waar ze op bezoek moeten. Enkel klaas wordt rijstwijn aangeboden. Het is echter de eerste keer dat ze niet klagen over deze "discriminatie". Tijdens het fietsen maakt Annelies even van dichtbij kennis met het harde Bengaalse asfalt, maar dit zonder veel erg.

Karen, Fien en Marieke hebben een wandeling door de rijstvelden gemaakt waar ze uitgenodigd werden bij een mevrouw in huis die hen nadien een rondleiding heeft gegeven door de rijstvelden. Op de smalle paadjes schoot Fien in de modder en werden mariekes sletsen vernield. Zij werden zoals overal achtervolgd door een hele bende kinderen die er zelfs voor hun ogen een moddergevechtje in de rijstvelden organiseerden.

 

 

In de late namiddag gaan we met arif op bezoek bij Father Anthony. Hij ontfermt zich over 85 jongens en 120 meisjes in  een internaat in Jalchatra.  De verschillen tussen jongens en meisjes is ook hier al erg duidelijk. De jongens verblijven in een mooi, ruim en luchtig verblijf terwijl de meisjes in donkere kleine hokken zitten. We hebben een leuk samenzijn met de 2 paters waar er heel wat afgelachen wordt en waar karen het hoge woord heeft. Ze doet dat voortreffelijk in alle mogelijke talen. Ze is duidelijk genezen. Ook ons Fientje is genezen zodat de hele ziekenboeg weer leeg is.

Na de gesprekken met Father Anthony spreken we af dat we zijn leerlingen willen helpen met hun engels. We spreken af dat we volgende week een uurtje in het engels gaan converseren met de leuke kids.

Wist je dat:

• Annelies een liefje heeft en dat hij Hassan heet en 12 jaar oud is.
• We doen hier elke avond buikspieroefeningen (sommigen)
• Elise bijna gestikt is in een pikante shingara
• Karen ondertussen getrouwd is  met Klaas en meteen ook weer gescheiden
• Lara op het shitboard nog steeds met een 0 staat
• O op dit bord staat voor  duwen zonder resultaat, 5 staat voor normaal, 10 staat voor kakka die pipi is
• Alle reacties komen toe, maar Elise en Marieke zou er ook graag een krijgen!
• De kamer van Klaas, Annelies en Maïté is versierd met een verknipte Flair , Story en allerhande vrouwenboekjes

 

 

een dikke proficiat nog aan trui voor het slagen voor het Lemmens in Leuven. Weer een schitterende Jazz-bassiste erbij