De grote ontdekking

Om 04.10 uur klinkt de scheepsbel en kort daarna wordt het anker gelicht. We varen weer. De boot lijkt nog te slapen? Wat met de herrie van deze motoren niet evident is.

Later op de morgen blijkt ook dat het een korte nacht is voor sommigen. Fran zie ik met een gigantisch ochtendhumeur, maar dat is voor ons al dagelijkse koek. Het is 06.30 uur. Klaas en Annelies hebben schijnbaar al een uur op het dek gezeten om krokodillen te spotten, het enig wat ze tot nu toe gezien hebben zijn wat vogels en een aap.

Als het tijd is om te ontbijten komen we aan bij Tiger Point, eigenlijk het einddoel van gisteravond, maar wegens regen kon de boot niet verder varen. Wij worden omringd door een 100-tal houten vissersboten die in de riviermonding zijn komen schuilen voor het slechte weer in de Golf van Bengalen.

Vanochtend staat een boottripje op het programma waar we trachten om de Bengaalse Tijger te spotten. Bij het instappen wordt iedereen aangemaand om stil te zijn zodat we geen wild wegjagen. We zien al snel ons eerste hertje, en spotten diverse vogels zoals bijeters, spechten, ijsvogels en andere niet onmiddellijk identificeerbare exemplaren. Plots maakt onze roeier ons attent op een grote slang die hij ziet in een grote struik. De slang kunnen we niet identificeren omdat we net geen goeie foto van de kop van de slang kunnen maken. Het betreft een gifgroene slang van +/- 1,5 mtr. lang die duidelijk pas gegeten heeft.  De boot wordt gekeerd en we proberen zo dicht mogelijk bij de struik te komen voor goede foto's. We blijven een hele tijd rond deze struik cirkelen totdat de slang onze aanwezigheid duidelijk beu wordt en ze tijdens het manoeuvreren bijna in onze boot valt. De spanning in de boot is te snijden.

We varen rustig verder door de bochtige rivier, en dan plots opwinding ten top, we kunnen het niet geloven! In de verte zien we een gestreepte kop boven het water uitsteken. Wij zijn de stille (?) getuigen van een overstekende Bengaalse Tijger. Wij staan allen perplex. We blijven stil en op een respectabele afstand. Wij beseffen dat wij een van de weinige gelukzakken zijn die zoiets mogen meemaken. De tijger zwemt rustig de rivier over en stapt aan de andere zijde van de rivier op de oever. We kunnen met de telelens van onze Emiel enkele schitterende opnames maken. Deze willen we jullie zeker niet onthouden en proberen deze zo snel mogelijk naar België te verzenden. Wat is het prachtig om zo'n zeldzaam dier in zijn eigen habitat te mogen bewonderen. Na deze ongelooflijke ervaring vervolgen we de boottrip, maar de opwinding blijft serieus nazinderen. Onze boottrip is nu al voor meer als 100% geslaagd. Met zulk een ontdekking kan onze hele vakantie niet meer stuk! We hadden dit graag met jullie gedeeld, maar jullie zullen het met ons verhaal van deze ontmoeting moeten doen!

We zetten onze trip verder maar zien niets meer dat onze vorige ontmoeting kan doen vergeten. Als we op de boot aankomen varen we  snel naar een eilandje waar we even een modderbad nemen. Het tij is echter al voorbij het echte modderbad gekomen, dus besluiten we maar met een moddergevecht. Enkel Lara en Maïté mengen zich niet in dit gevecht en blijven op de boot. Emilienne blijft in de roeiboot zitten en wordt al snel omsingeld door de vele vissers die met hun boot rond het eiland liggen te schuilen. Bij het gevecht wordt iedereen behoorlijk met modder besmeurd. Onze huid kan deze beautybehandeling wel gebruiken na ons bouwkamp. Na een verkwikkende douche staat er weer een heerlijk middagmaal op tafel.

Na een middagdutje lopen we eerst een eindje naar de uitkijktoren die vlak bij onze aanlegplaats staat. Hier werden reeds meermaals tijgers waargenomen. Wij zien echter enkel wat herten. Misschien blijven enkelen onder ons vanavond wel op deze uitkijktoren slapen. Na deze kleine uitstap wordt het motorbootje in gereedheid gebracht en varen we een eindje verder waar we een vettige wandeling door het mangrovewoud doen. Iedereen met normale voeten krijgt speciale schoenen omdat we soms tot aan de enkels in de modder moeten ploeteren. Na een honderdtal meter wordt onze gids zijn aandacht getrokken door een mooi spoor. Hier is een tijger gepasseerd. We kunnen zijn spoor een hele tijd volgen. Misschien was dit wel de tijger die we vanmorgen al zagen. Het spoor is volgens de gids niet meer vers, maar vermoedelijk van deze morgen. Wij zien diverse herten in de verte maar het is moeilijk om daar een goede foto van  te maken. Als we naar de boot teruglopen worden we nog opgeschrikt door 2 varanen die uit het niets tevoorschijn komen.

Deze geweldige dag wordt afgesloten met een heerlijke barbecue van vis en kip en na het eten is er een lekker biertje dat ons erg goed smaakt.

De meerderheid van ons zullen de nacht boven op het dek doorbrengen. Hopelijk blijft de regen vannacht weg zodat iedereen een goede nacht heeft, want morgen start ons programma weer om 5.30 uur met een nieuwe zoektocht naar de tijger!

 

Wist je dat:

  • Annelies en klaas samen een adventurebureau gaan oprichten en Annelies daarom  fotografie gaat studeren.
  • Ze zelfs al een slogan hebben "Building a new nature" (met dank aan fran)
  • Lara en maïté hier blijven en zelfs al een huisje gekocht hebben
  • Annelies haar broer nu eindelijk eens meer ziet dan thuis

 

 

 

1 opmerking:

  1. Fantastisch nieuws dat jullie de Bengaalse tijger live hebben kunnen bewonderen. Ik was vorig jaar mee op bouwkamp naar Bangladesh en kan perfect jullie blog volgen. Wij zijn de tijger helaas niet tegen gekomen dus het is inderdaad voor jullie een heuse ervaring :) Proficiat met de mooie afwerking van het ziekenhuis in Jalchatra. Ik ben aangenaam verrast en blij om het eindresultaat op deze manier te kunnen bekijken. Dit maakt me-ons nog eens duidelijk waarvoor we die tijd met zand hebben rond gecrost :)

    Ik hoop ten volle dat jullie dezelfde ervaring hebben meemaakt van dit prachtige land en de fantastische mensen!

    BeantwoordenVerwijderen